απτα παλιά, τα μη ανεβασμένα.

όταν είσαi μόνος μπορείς να κάνεις ότι θες, να νιώθεις όπως θες, να ελπίζεις όσο λίγο θες, να αμφισβητείς εκ του ασφαλούς ό,τι θες, να ζεις όπως θες, να αναπνέεις όπως θες, να ακούς ότι θες και να μην ακούς ότι δεν θές, να αντέχεις μόνο αυτά που θες και να επιλέγεις να απολαμβάνεις αυτά που μόνο αντέχεις. ΄

όταν είσαι μόνος, μπορείς να ζεις με ότι ξεκινάει με το επιρρημα "μόνο", προσδιορίζοντας την ποσότητα των στιγμών και των συναισθημάτων στη ζωή.

όταν είσαι μόνος σου σταματάς να είσαι άνθρωπος.

και ναι, τότε η ελπίδα πεθαίνει πρώτη γιατί δεν έχει λόγο να ζει.

και καλά κάνει.