Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

όλα!

Μια αγκαλια, που τα ειχε ολα.
Που χωρουσε τα παντα.
Που ξεχυλιζε απο ερωτα. Παθος. Αγαπη.
Λογια και σιωπες.
Ονειρα ασυνοδευτα...λυπαμαι και γω.
Εφιαλτες. Επιθυμιες που εγκλωβισαν την
αγαπη.
Ομηρος. Ομηροι. Ποιος μου την
απηγαγε? Ναι αυτην... Την αγαπη. Την
αγαπη μου. Διψαω γι αυτη. Πεθαινω
γιαυτη. Πεθανα? Ζω? Στο διαολο, ο
σιχαμενος μου εαυτος.
Με μισω. Με
μισουν. Με μισει.

Παλι τα καταφερα. Κατεστρεψα τη χαρα
μου. Ζητω η λυπη. Ζητω η ανοησια. Ζητω η
τυρρανια των τυψαιων και των ενοχων.

Ζητω ο πονος. Ζητω ρε μαλακες!!!! Φωναξτε
μαζι μου... Μην ντρεπεστε. Μονο να με
δειχνετε ξερετε.

Ποιος ειμαι γω?
Αοριστιες θα ακουσεις με συγκεκριμενα
αλοθη. Πεθαναν τα αλλοθη. Τωρα, λυτρωση.

Τωρα, ομως. Ναρκωτικα για το χαος.
Ζαλαδα για χαρα. Ντομινο δακρυων.
Ραγισαν ολα. Ολα!
Χαιρεσαι? Λυπασαι?
Λυσα για αγαπη.

Οχι...μη...μη φευγεις... Οχι. Σε παρακαλω.
Δες με. Φτυσε με. Μη φευγεις. Κρατα με
ζωντανο. Ανασα μου. Μη μου την κοβεις.
Ποναω. Πονας?
Σου μιλαω. Μακους? Μη μου γυριζεις την
πλατη. Μην απομακρυνεσαι... Μη...

Σβηνω. Σβηνεις. Σβησαμε?
Οχι. Αρνουμαι.

Υστερια? Μονο αυτο διακρινεις?
Λαθη? Για δυο ζωες...

Ημουν νεος. Τωρα περιμενω. Τι?
Ηξερα. Τωρα δεν ξερω.

Καρδια μου. Χαμογελο μου. Το αναζητω.
Κανε με να γελασω παλι.

Ορκιζομαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: