Κυριακή 24 Αυγούστου 2008

δανεικές προσευχές

Στις δανεικές τις προσευχές
δε πιάνουν τόπο οι ευχές
ένα σου γίνονται οι φωνές
και συνηθίζεις με το χθές
τις δανεικές τις προσευχές μάθε να μη λες.

Στις δανεικές τις προσευχές πονάς
για άλλων τις πληγές
κι αν οι ανάσες οι παλιές
τώρα σου ακούγονται κραυγές
στις δικές σου προσευχές ζήτα ό,τι θες.

Στις δανεικές τις προσευχές
κουμάντο κάνουν οι ενοχές
και στων αγγέλων τις γιορτές
οι κλεμμένες οι στιγμές
πάντα θα μοιάζουν με ευχές
ψέμα όπως θες.

Στις δανεικές τις προσευχές
πρέπει για όλα εσύ να φταίς
κάποιοι σου λέγαν πως σ’ αυτές
ξεπλένονται οι ψυχές
με τις δικές τους προσευχές γέρασες να κλαίς.

αφιερωμένο

το φεγγάρι στα χέρια μου


Σάββατο 9 Αυγούστου 2008

ας φωτίσουμε τον βυθό

όχι, δεν είμαι μίζερος.
δεν είμαι πάντα έτσι.

αυτή είναι η μαύρη μου πλευρά που δεν αρέσει σε κανέναν και πάντα κρύβω σχολαστικά.
ψάχνω την γκρίζα μου.
την άσπρη την έχω χάσει από τότε που θέώρησα τον εαυτό μου υπεύθυνο.

χαμογελάω όπως όλοι.
η συχνότητα αλλάζει.
ίσως και οι αφορμές.

αυτή την περίοδο είμαι κάποιος άλλος.
είμαι απομακρυσμένος από τον πραγματικό μου εαυτό.
από αυτόν πίστευα πως ήξερα πολύ καλά μέχρι και πριν λίγους μήνες.

είμαι απέναντι του.
τον παρατηρώ.
τον μαλώνω.
τον κρίνω αυστηρά.
τον κοιτάζω κατάματα.
τον διορθώνω.
τον επιβράβεύω με εγκράτεια.
του κόβω την ανάσα.
του δείνω απανοτά φιλιά ζωής.
του διαταράσω τις ασφαλείς ισορροπίες.
τον παρακαλουθώ παντού.
ακόμα και στα όνειρα του.

ευτυχώς ελπίζω.

κοίτα να δεις..."ελπίδα" και "σωτηρία".
μέχρι χθες αχρησιμοποίητες για μένα λέξεις.

θα νιώσω ελεύθερος?

ο σκοτεινός βυθός ξέρει.
ξέρει?

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

τέλος

Ναι...ναι!!!
Ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!
εγώ....φταίω για όλα!!!!

Το είπαμε 1000 φορές.

περιμένεις να σωθώ?

άσε έναν ανάπηρο να κολυμπήσει στη μέση του πουθενά . . .

τι περιμένεις?

που είναι τα super puma που θα τον σώσουν?
πού είναι ο ψαράς που τυχαία θα περάσει και θα του πετάξει ένα σωσίβιο?
πού είναι το φιλί της ζωής?
πού είναι η αγκαλιά που θα ζεστάνει τη ζωή του???
πού είναι αυτό το κάτι που θα τον κάνει να πει..."ρε γαμώτο είμαι όπως είμαι..., αλλά η πουτάνα είναι ωραία γιατί μπορεί τελικά να υπάρχει κάποιος που σε αγαπά και μπορεί να αξίζει να προσπαθήσεις???"

πού είναι????

θα μου απαντήσει κανείς?

πλεόν όλοι έχουν στόμα και μιλάνε.
υπάρχει κανένας με αυτιά για να ακούσει?
με καρδιά γεμάτη για να στηρίξει?

γαμώτο είναι πολύ άδικο.
είναι άδικο γιατί έχω βοηθήσει, έχω δώσει, έχω στηρίξει.
και ναι...εχω κάνει λάθη, έχω πληγώσει, έχω...

έχω όμως και επανορθώσει και ζητήσει και συγνώμη, και...και....

γαμώτο...είναι πολύ άδικο να φταίω τόσο πολύ και για τόσα πολλά.

έχω πιεστεί πολύ.
τέλος.

τι πονάει περισσότερο

Η κατάθληψη έχει τις ρίζες της στην αυτολύπηση και η αυτολύπηση έχει τις ρίχες της στο γεγονος ότι οι άνθρωποι παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους.

έχει δίκιο η Μαέστρα.

όλοι μαθαίνουμε να λυπόμαστε πρώτα τον εαυτό μας.

είναι πιο εύκολο αυτό και αρκετά χρήσιμο για την αυτοσυντήρηση της λάθος πλευράς του εγώ μας.

ουφ....θέλω να ουρλιάξω.
θέλω να κλάψω. θέλω να σπάσω οτιδήποτε είναι γύρω μου.
θέλω να ξεσπάσω. Μόνος μου. Σε μία άκρη του πουθενά.

θέλω να με πονέσω, να νιώσω τα μάτια μου πρισμένα από το κλάμα.
θέλω να αντέξω την δυστυχισμένη μου πλευρά.

να βρω τις πληγές μου, να κρατήσω γεμάτος σιγουριά το μαχαίρι των ενοχών και να αρχίσω να το γυρίζω σιγά σιγά ξεχυλώνοντας τες.

ειμαι σίγουρος ότι υπάρχει και εθελόντρια για να το κάνει αυτό.