Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Το ξέρεις ε?

Αλλάζω αλλά δεν αγγίζω την αλλαγή.
Είμαι σαν ένα σώμα σκέτο.
Η καρδιά μου είναι σίγουρα σκέτη, άδεια, ανίκανη να λειτουργήσει, να γεμίσει με τίποτα.
Νόμιζα πως είχες πάρει μόνο ένα μικρό κομμάτι αλλά μάλλον ήσουν το οξυγόνο της και δεν με συνοδεύει πια.
Έτσι έχω καταλήξει να είμαι κενός, από εσένα και από καρδιά

1 σχόλιο:

μαϊμουδάκι είπε...

Δεν ακούς πια, δε νιώθεις, δεν μπορείς καν να θυμηθείς!
Δηλητηριασμένο μυαλό, δηλητηριασμένη ψυχή...
Μια άνιση μάχη, ένας πόλεμος που δεν κερδίζεται...!