παίξε το ντέφι σου με τα μικρά σου χεράκια.
από τα μάτια σου τρέχουν κρύσταλα
και αλλάζει το σχήμα από το χαμογελό σου.
χόρεψε για να ανεμίσει η ρακένδυτη περιβολή σου.
σκισμένος παλτό και βλέμμα γεμάτο καπνό.
πάλι έχασς ρο βήμα σου.
παραπάτησες και σου ξέφυγε η ζωή μέσα από τα χέρια.
μόνος ένα τσίρκο σε περιμένει για να δώσεις το σόου της καντάντιας σου.
κέρασε τους όλους με την αηδία σου.
χαμογέλασε για τελευταία φορά και δώσε τέλος στην παράσταση σου με ένα μεγάλο μπαμ.
κάντο στη γωνιά σου.
να σαι ήσυχος παλιάτσε μου.
ο θόρυβος δεν είναι για σένα.
πόσες πόρτες χτύπησες με δύναμη και σε κεράσανε με ένα αντίο.
ακόμα δεν ζάλισε η μέθη της σιωπής?
δείξε μου την ταυτότητα σου. όχι τη μάσκα σου.
το ποιος είσαι παλιάτσε μου.
ναι, αυτό...
βλέπεις τι είσαι τελικά, οι ράγισαν όλοι οι καθρέφτες γύρω σου?
τόση ασχήμια ούτε τα σκατόνερα δεν μπορούν να κρύψουν.
παλιάτσε μου, μη στεναχωριέσαι.
μια ζωή εχεις.
και μια κόλαση επίσης.
τσίρκο είναι και αυτό.
παλιάτσε σε διατάζω να περπατήσεις στο ένα σου πόδι.
μετά στο ένα σου χέρι.
ωπ? έπεσες?
εντάξει γελάσαμε όλοι.
ξανα κάντω τώρα να σε δουν και τα μικρά παιδιά, να σου πετάξουν το μικρότεορ νόμισμα από το χαρτζηλίκι τους.
μη κλαις παλιάτσε μου. δεν έχεις το δικαίωμα.
στο απαγορεύω.
αλλάζει το χαμόγελο σου και θα σε διώξουν από το τσίρκο.
άρε παλιάτσε.
ούτε χαμογελαστός δεν κατάφερες να είσαι.
άχρηστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου