Καμιά φορά ξεκινάς αλλιώς τη μέρα σου και αλλιώς σου βγαίνει η γαμημένη.
Καμιά φορά ξεκινάς αλλιώς τη ζωή σου και γαμιέται και αυτή στην πορεία.
Καμιά φορά απλά είναι καλύτερα να μην αρχίζεις γιατί θα γαμηθείς.
Έτσι απλά είναι όλα.
Μαύρα και άσπρα Ναριτάκο.
Μαύρα και άσπρα και τασάκια και δαχτυλιές και λίμνες και σκοτάδια και μέρες που περνάνε και απογεύματα που έρχονται και ξημερώματα με κρύο και σπηλιές με ηχώ και φωνές που δε σταματάνε να ουρλιάζουν.
Στις σπηλιές μέσα θαμμένες.
Και γαμιούνται όλα μαζί για ‘σένα.
Και γαμάνε και εσένα μαζί τους.
Λογοπαίγνια αγαπημένα για πολλούς.
Ζωή είναι ωραία?
Αποφάσεις σίγουρες.
Ανάσες βαθιές και καινούργια βήματα που παλιώνουν μέχρι να στρίψεις την επόμενη γωνία. Λιώνουν στην άσφαλτο γιατί έτσι γίνεται πάντα.
Γιατί έτσι είναι.
Και τελικά - ΑΝ - ΛΕΩ ΑΝ - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου