εγραψα στον πατέρα μου.
αυτό το οποίο στερούμαι, άρχισα να το δείνω στους άλλους.
πάντα δυσκολευουν να του πω πόσο τον αγαπάω.
δεν μου έβγαινε και ακόμα δεν βγαίνει να του το πω με λόγια.
μπορώ όμως να του το πω γραμμένο.
το κανα.
δάκρυσα.
μετά από 20 σχεδόν χρόνια, το έγραψα.
ο πατέρας μου, πλέον είναι πατέρας μου.
για χρόνια, οι θέσεις είχαν αντιστραφεί.
είχα σταματήσει να το καμαρώνω. ντρεπόμουν για κείνον.
ντρεπόμουν για μένα που ντρεπόμουν.
ένιωθα ότι ποτέ δεν υπήρξα έτοιμος για να αναλάβω όλα αυτά τα οποία μου άφησε στην πλάτη μου.
ήταν σαν να είχε πεθάνει.
σαν ενα φαντασμα το οποίο τριγύρναγε στη ζωή μου και απλά μου πρόσθετε προβλήματα...
όλα τελείωσαν.
όλα είναι καλά τώρα.
είναι καλά.
είναι πραγματικά καλά.
τώρα μπορώ να του ότι τον αγαπώ και πως τον σέβομαι πάλι.
Πατέρα, σαγαπώ.
Κυριακή 27 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου