Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

τέλος

Ναι...ναι!!!
Ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!
εγώ....φταίω για όλα!!!!

Το είπαμε 1000 φορές.

περιμένεις να σωθώ?

άσε έναν ανάπηρο να κολυμπήσει στη μέση του πουθενά . . .

τι περιμένεις?

που είναι τα super puma που θα τον σώσουν?
πού είναι ο ψαράς που τυχαία θα περάσει και θα του πετάξει ένα σωσίβιο?
πού είναι το φιλί της ζωής?
πού είναι η αγκαλιά που θα ζεστάνει τη ζωή του???
πού είναι αυτό το κάτι που θα τον κάνει να πει..."ρε γαμώτο είμαι όπως είμαι..., αλλά η πουτάνα είναι ωραία γιατί μπορεί τελικά να υπάρχει κάποιος που σε αγαπά και μπορεί να αξίζει να προσπαθήσεις???"

πού είναι????

θα μου απαντήσει κανείς?

πλεόν όλοι έχουν στόμα και μιλάνε.
υπάρχει κανένας με αυτιά για να ακούσει?
με καρδιά γεμάτη για να στηρίξει?

γαμώτο είναι πολύ άδικο.
είναι άδικο γιατί έχω βοηθήσει, έχω δώσει, έχω στηρίξει.
και ναι...εχω κάνει λάθη, έχω πληγώσει, έχω...

έχω όμως και επανορθώσει και ζητήσει και συγνώμη, και...και....

γαμώτο...είναι πολύ άδικο να φταίω τόσο πολύ και για τόσα πολλά.

έχω πιεστεί πολύ.
τέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: